رو

سخت ترین کار (شغل) قطعا و یقینا ایجاد تعادل بین قلب و مغز ـه!

پ.ن: و وای به حال ِ اون وقتایی که مغزت مدام بگه "نه"؛ اما مشکل اینجاست که عادم که قرار نیست همیشه توی یه زندگی ِ خشک و منطقی باشه، مگه نه؟

پ.ن: آهنگ Pain از Blackfield ضمیمه گردد :)

[من]: همه چی ُ سرد کردم و بعد شروع کردم دنبال راهی واسه تلافی و سوزوندنش گشتن

[من در جواب ِ من]: میتونستی بهش بگی همه چی تموم شده ست و انقد خودت ُ عذاب نمیدادی

[من]: آره میتونستم ولی میخواستم اونی که گلوله آخر ُ شلیک میکنه «من» بوده باشم نه «اون»، اینجوری حداقل میشه خودم ُ گول بزنم که این «من» بودم که نخواستمش!

چای‌های بهارنارنج ِ چشم انتظارت به درک

تکلیف دوستت دارم‌های از دهان افتاده‌مان چیست؟

پ.ن: دیگر بهارنج ها مست ِ ما نیستند.../.

هیس...

بیا نبودن‌هایمان را هم مثل بودن‌هایمان پر از سکوت و آرامش کنیم

بگذار غول سکوت،

نیستی‌هایمان را نیز همچون تمـــآم هستیمان ببلعد

نترس؛

بیش از این غرق لب دوختگی نخواهیم شد!

این خیلی ترسناکه که دیگه کم کم _حتی در خفا هم_ از نوشتن خواسته هامون میترسیم!

بانو گوگوش میفرمان که "دنیا گاهی غرق ِ دوراهی ـه"، مث همین که عادم نمیدونه زندگی رو ساده بگیره [به قول بزرگان] یا سعی کنه سخت بگیره واسه رسیدن به عارزوهاش!

به عنوان عاخرین حرف بعد از عاخرین خدافظی،

جمله "مراقب خودت باش" اسکار ِ شلیک ِ تیر ِ خلاص رو میگیره؛ بدون ِ شک!

پ.ن: شاعر میگه که شاید دیگه نتونم کنار ِ تو بمونم :)

پ.ن: یه کم فک کنم باید به وبلاگ رسیدگی کنم، خوب نیست انقد بار ِ منفی داشته باشه.

چندروزه مدام عارزو میکنم کاش تولدم بود توی همین روزای پیش ِ رو، اونوخ وقتی که دوستام میخواستن برام تولد بگیرن تا سورپرایزم کنن، چشمام ـو که باز میکردم میدیدم سورپرایزم تویی!

پ.ن: تنها چیزیه که این روزا با تموم ِ وجود میخوام ولی به روی ِ خودم نمیارم :))

من عاشق ِ همینم که وقتی از راه میرسی و در ـو باز میکنم با یه لحن ِ خاص بگم "خوش اومدید خانوم ِ پاتــر" و قاه قاه بخندیم به خودمون.

پ.ن: من و پیشی خانوم [خواهر جان ِ محترمه :دی] :)

پ.ن: عینک ِ جدید خریده، شبیه ِ هری پاتر شده :دی

[!]: راستی دیشب خواب دیدم رفتم یه زیرزمین پـُر از نوتلا، فک کنم واسه تو چندتا برداشتم

پ.ن: :)) خواب با این جزئیات مرتبط ِ با من! :))